The mountains are calling

Glacier National Park was toch wel 1 van de meest bijzondere nationale parken die we bezocht hebben. We hadden 3 nachten geboekt in "the Red Lion" in Kalispell. Kalispell bleek zo ongeveer de enige plaats van betekenis in de buurt van dit National Park. Dat maakt het logischerwijs ook weer tot een plaats met een flinke regiofunctie. Het hotel was gebouwd als onderdeel van een winkelcentrum en een casino. Leuk. Het voelde als een typisch Amerikaans berghotel met geweien aan de muur maar lag middenin het leven. Lekker slapen, goed ontbijt. Het was er allemaal en dan ook nog eens vlak bij het historisch centrum en alle winkels en restaurants. Kalispell lag in een vallei en als je het stadje uitreed stond je eigenlijk gelijk weer in berggebied. Het was er fijn.

de ingang van Glacier National Park lag op drie kwartier rijden van Kalispell. Eerst langs plaatsjes zoals Dead Horse waar duidelijk de invloed van de lokale indianenstam uit bleek en waar ze gespecialiseerd waren in producten gemaakt van huckleberrie ( een soort zure bosbes) en verfijnd houdsnijwerk met een kettingzaag. Op de eerste dag namen we de westelijke ingang en reden we de Road to Sunset. Een route van ongeveer 90 mijl langs spectaculaire uitzichten op de gletsjers en diepe dalen. De tweede dag reden we naar de oostelijke ingang via East Glacier. Dat plaatsje lag in het gebied van de Blackfeet indianen. Als bezoeker merk je gelijk dat je in gebied bestuurd door indianen bent. Denk hierbij aan de inrichting van de stadjes, de staat van de wegen en de eigen regels. Zo tref je bijvoorbeeld midden op de freeway haaientanden aan zodat de lokale bewoner voorrang heeft voor het geval deze van zijn erf af rijdt. Bijzonder. De oostelijke weg kwam uit op een mooi gletsjermeer met spectucalair uitzicht op de bergen. 's-avonds aten we in de Desoto grill in Kalispell. Een soort saloon waar de lokale inwoners van Kalispell op zaterdagavond eten en bier drinken. Er stond een rijtje maar we konden met z'n tweeën snel naar binnen. Het menu: Pulled Pork, Wapitiworstjes, witte bonen in BBQ saus en cornbread. Schandalig lekker. Ze vonden het leuk om Nederlanders in de zaak te hebben en we hadden het gezellig tussen de locals. We maken sowieso nogal wat hilarische momenten mee met Amerikanen. We zullen er later nog eens een apart verhaal over schrijven.

En nu zijn we, na een flinke maar mooie rit aangekomen in Helena, de hoofdstad van Montana. Deze zondag was een rustdag. We hebben vandaag 30 kilometer gereden naar een plaats die "Gate of the Mountains" heet om de gelijknamige 2 uur durende boottocht door de canyon van de Misouri river te doen. Lekker 2 uur niks doen in een boot. We hadden de avond ervoor online geboekt (was maar goed ook). Het kostte weinig en het was een fantastische ervaring. De kapitein van de boot was een aardige, typische local (met baard en pet) die veel vertelde over de canyon en iedereen attent maakte op wilde dieren. Zo zagen we Bald Eagles en visarenden (Osprey). De rest van de dag hebben we onze kleren gewassen en de lokale Wallmart bezocht voor kleding en avondeten.

Morgen gaan we op pad naar Yellowstone. Hier in Helena is het 35 graden en zonnig en in Yellowstone belooft het ook mooi weer te zijn. We hebben er weer zin in!

Groetjes van Diana en Rene