Serious roadtrippin'

Hi! We zijn vandaag aangekomen in Interior, South Dakota waar we in een motel aan de rand van Badlands National Park hebben ingecheckt. Letterlijk aan de rand want we kunnen vanuit onze kamer de rangerpost bij de ingang van het National park zien. 

In onze laatste blog vertelden we dat we aangekomen waren in Jackson, We hadden daar een volle dag om het Grand Teton National Park te verkennen. Het was weer prachtig. Grand Teton is feitelijk een groot natuurgebied waar een ruwe bergketen met gletsjers het landschap domineert. We reden een mooie route langs deze bergketen waarbij we spectaculair uitzicht op meren en bossen erbij cadeau kregen. Later op de dag bezochten we "the Mormon Row". Een eens levendig dorp gesticht door mormonen, nu een verzameling oude boerderijen, schuren en woningen die heel populair is bij fotografen. We hadden het geluk dat er een flinke bui hing waardoor de verlaten gebouwen met als achtergrond de bergen en de donkere lucht er extra dramatisch uitzagen. Tussendoor mocht Diana weer eens regelmatig opdraven om groepjes Amerikaanse toeristen op de foto te zetten. (als ze toch eens een dollar per foto had gekregen.....) Hierna begon het serieus te regenen dus: Uitgebreid boodschappen doen, drankje drinken, Jackson verkennen (gezellig), Restjes chinees van gisteren opwarmen en op tijd naar bed voor de lange rit van de volgende dag.

De volgende dag was het weer volop zomerweer. De rit ging naar Sheridan, een autoreis van 585 kilometer. We hebben een wegatlas bij ons van Rand McNelly waarop de mooie routes met groene stippellijntjes aangegeven staan. Volgens de atlas zou alleen het eerste stuk door Grand Teton en het laatste stuk door het Bighorn National Forest mooi zijn dus we hadden ons voorbereid op een lange tussenetappe (broodjes, drinken, leesvoer voor Diana een flinke Spotify lijst). We zijn het achteraf niet met de atlas eens. Het was echt zo'n dag waarbij het landschap zich opbouwde. We reden wederom stukken door indianenreservaten. Het zijn vaak nogal droge maar mooie gebieden met bergen van verschillende kleuren. Tussendoor mooie valleien waarbij je afwisselend door stadjes en enorme paarden- en koeien ranches rijdt. Bighorn was overweldigend mooi. Groen, steile wegen, haarspeldbochten en weer geweldige uitzichten. De rit was zo om, de dag ook. Hotel lag ouderwets in een gebied met meer hotels, restaurants, benzinestations en supermarkten. Niet idyllisch, wel praktisch. 

Volgende dag hadden we het op papier makkelijk. Via Crazy Horse en Mount Rushmore naar Rapid City. 419 kilometer maar veel snelweg dus met 4,5 uur rijtijd moest het toch lukken. Als we nog tijd over hadden zouden we Needles Highway in Custer Statepark rijden. Eerst maar eens naar Crazy Horse. Even uitleggen: Mount Rushmore is de berg waar 4 hoofden van Amerikaanse presidenten zijn uitgehouwen. Een "must see" als je er toch in de buurt bent. Crazy Horse is het tegengeluid van de  Lakota indianen op Mount Rushmore. Tientallen jaren geleden is een Pools Amerikaanse beeldhouwer begonnen aan een opdracht van de Lakota indianen om een enorm standbeeld van hun held, opperhoofd Crazy Horse, te vereeuwigen in een enorme beeltenis, uitgehouwen in een berg. Het moet een staande figuur die over de vlakte wijst met een steigerend paard erbij worden.Eind jaren 90 is het hoofd voltooid en nu zijn alle kinderen en kleinkinderen druk bezig met het verder afronden van de beeltenis. Men verwacht dat het nog vele generaties gaat duren voordat het beeld af is. Het lijkt allemaal niet erg op te schieten maar alles wat af is, en de bijbehorende expositie is absoluut indrukwekkend. Mount Rushmore was wat we ervan verwachtten. Het is gigantisch van omvang, mooi om te zien en voor de Nederlandse toerist: leuk voor de selfie. Voor Amerikanen is het zoveel meer. Het werd al laat maar we besloten toch de Needles Highway nog te doen. Een slingerende weg met smalle tunnels, haarspeldbochten en prachtige grillige rotsformaties en uitzichten. Om Rapid city te bereiken moesten we ook door Custer State Park. Het begon te schemeren en de bizon kwamen in grote getale naar de weg. Prachtig hoor. Veel foto´s gemaakt en genoten van het wild maar het houdt wel op. Ze zijn zwaar, gaan niet opzij dus je moet gewoon wachten tot ze een stukje doorgelopen zijn. We kwamen laat in Rapid City aan. Snel inchecken in een hotel dat veel leek op het vorige en eten in het restaurant naast het hotel waar Rene er achter kwam dat Kip, honing, amandelen, pasta en roomsaus totaal niet combineren. 

En vandaag van Rapid City naar Badlands NP. Een korte rit dus we hadden de hele dag om het gebied te verkennen. We hebben nog nooit zoiets gezien. Grillige rotsen in allerlei kleuren afgewisseld met prairielandschap, maanlandschap en prachtige uitzichtpunten. Het was niet zo druk en we hebben er eens flink de tijd voor genomen. Onderweg kwamen we bizon, bighorn sheep, Rocky Mountainsheep en prairiehondjes tegen. Het was een prachtige dag met warm, zonnig weer. We hebben er echt van genoten. Diana zal vast wel foto's op de blog zetten. Ook best wel geschrokken van de naïviteit van sommige mensen die blijkbaar denken dat het daarbuiten een kinderboerderij is en uitstappen om met kindlief een bizonstier van heel dichtbij te gaan bekijken en overwegen om hem te gaan aaien totdat het beest van bijna een ton schoon aan de haak met hoorns wat agressief op ze begon te reageren. 

Het motel ligt echt zo in de wildernis dat het buiten aardedonker is. We gaan zo sterren kijken. Morgen weer een serieuze roadtrip naar Cheyenne. We melden ons wel weer!

Groetjes van Diana en Rene